Sevmeyenler Utansın Şiiri - Münire Çevik

Sevmeyenler utansın

Yüreği yetmeyene değer mi verdin gönlüm
Yoluna gitmeyene halı mı serdin gönlüm
Aşkın kor ateşine yalnız mı girdin gönlüm
Boş ver artık aldırma sevmeyenler utansın

Masum bir çocuk gibi ateşi avuçladın
İsteğin olmayınca hep kaderi suçladın
Bak ağardı saçlarım kar yağdırıp taçladın
Boş ver artık aldırma sevmeyenler utansın

Başımı dert ten derde her gördüğünle soktun
Akşam sabah ağlarken neden ortada yoktun
Sevgiye aşka açken bakışlarınla toktun
Boş ver artık aldırma sevmeyenler utansın

Münire'yi ağlattın darağacı kurarak
Bir soysuza bağlattın karşısında durarak
Yüreğimi dağlattın senelerce yorarak
Boş ver artık aldırma sevmeyenler utansın

MÜNİRE ÇEVİK 22,05,2019