Gözlerini kapa, karanlığı düşün.
Ben oradayım.
Gecenin, zindanın, dipsiz bir kuyunun…
Sönmüş ateşin, yalnızlığın karanlığında…
Ve unutma ki bir ışık ufukta, elbet aydınlatır.
Ve bekle ki, başka karanlıktakiler aramadan,
Geleyim.
Yoksa mezarın karanlığında bulursun beni,
Nice adı sabır olmuşlar gibi!
Ve bir zamanlar gülen gözlerini hiç açma.
Sır olsun benim için; gülüp ağladığın!
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!