Sevmeyen İnsan, İnsan Olamaz...
Gülmekte var aglamakta,
Hayat bu ya,
Ölmekte var yaşamakta,
Yagmur yagıyorsa eger ıslanmayı bileceksin.
Aşıksan eger aglamayıda bileceksin.
Gülmek yalanda olsa gülmek kolaydır,
Sevmek varsa özlemeyide ögreneceksin.
Mutlu olmak yok her zaman,
Acı çekmeyide bileceksin.
Acın ne kadar büyük olursa olsun,
Onla yaşamayı bileceksin.
Hayat dedik ya hayat,
Yaşadıkça ögreneceksin.
Arkana baktıgında dönüp,
Pişmanlıkların olmasın sakın,
Ders almayı bileceksin.
Acı çektikçe ögreneceksin,Mutlu olmayı,
Sen sev bırak kıymet bilmeyen bilmesin,
Zaten biz Aşkı birileri bilsin anlasın diye sevmeyiz,
Biz sevdayı kazıyınca yüregimize,
İnsanlıgımız büyüsün diye severiz.
Sevgisiz insan olmaz,
Sevmeyen insan,
İnsan olamaz.....
Kayıt Tarihi : 28.2.2006 18:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

güzel şiirdi
BÜNYAMİN DEMİRCİ
TÜM YORUMLAR (2)