Sevmeyen Canlar Şiiri - Fahri Bulut

SEVMEYEN CANLAR
Beni, sağlığımda sevmeyen canlar.
Sahte gözyaşları, döker yalanlar.
Size kalsın, pembe köşkler-saraylar,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.

Kabrimde duyamam, anlamam sesi,
Ölü insanların, çıkmaz nefesi.
Sağlıkta bağrıma, basmayın közü,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.

Oğlum-kızım, bütün hısım-akrabam,
Beni kem söz yaktı, ateşte yanmam,
Sahte gözyaşına, asla inanmam,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.

Ölüm ötelenmez, gelende ecel,
Bu acı şerbeti, her canlı içer.
Bir Tanrı ölümsüz, doğanlar göçer,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.

Kader diyin gidin, ben bir başıma,
Zehir katmam, ekmeğime-aşıma.
Kocaman HİÇ yazın, mezar taşıma,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.

Rızazade, mutsuz bitti seneler,
Bekleyin gidenler, geri döneler.
Babalar-analar, dede-nineler,
Ben, göçüp gidende sakın ağlaman.
Şiirler okuyun, ağıt söylemen.
08 ARALIK 2009
FAHRİ BULUT RIZAZADE