Son dileğimdi senden Rabbim
Çeçenyama kavuşmaktı hayalim
Eceli dayandırdın kapıma
Gönlüm razı olmasa da
Gidişlere yeminliydim
Son hıçkırıklarımı da gırtlağıma gömdüm
Kardeşlerimi göremeden gidiyorum
Sevdiğime son mektubumu yazamadan
Azraile bekle demeden
Son nefesimi veriyorum
Yeşil yollarda mı yürüyecektim
Yoksa ateşli yollarda mı…
Şunu söylemek isterim ki
Ben Rabbime şirk koşmadım
Peygamberimi sevdim
Kuranımı bildim
Meleklerine de inandım
İmanlı mıydım orasını bilemem ama
Son nefesimi vermeden kalbimde bir yama
Görmek istemem bir daha
Beyaz montum
Siyah botum
Verilsin gönlü kırık bir mecnuna
Ve söylensin ki ona
Mecnunluk fayda etmez aşktan bilmeyen bir maşuğa
Görürseniz semadan kayan bir yıldız
Batırın aşkın kalbine bir çuvaldız
Niye derseniz şayet
Aşkta yoktur merhamet
Olsaydı zalimde şefkat
Yıldızlar kaymazdı semadan heyhat!
Ecel geldi dayandı kapıma
Son hayalim kavuşmaktı çeçenyama
Her ne kadar iftiralar peşimden koşsa da
Bir Allah bilir bendeki imanı
Ne bir mücahittim
Ne bir şair
Kalbim hep cihad istedi lakin
Cihadımız olmuştu aşkın kalbine kin
İşte yine hüznü sardı pervasızca unutuşulun
Ne bu zalimliktir
Bilinmez
Duy beni yarim
Sen kaçsan da ben kovalamam artık
Karşıma Azrail
Dikildi yolvermez
Sen kaç
Bil ki yarim
Ben yalancı değil idim
Ben seni gerçekten sevmiştim
Seninle bir ömür geçirmekti hayalim
Terk ettiysen beni
Bil ki ben de terk ettim bu fani hayatı
Yalancı dedin
Buna da yalan dersin
Keşke ölmeden
Son kez görsem gözlerini
Doldu zamanım
Hüzünle taştı yüreğim
Ah artık evet artık sevmeyeceğim…
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 04:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!