Sevmeye Ramak Kaldı Şiiri - Herdem Ankara

Sevmeye Ramak Kaldı

Bir tohumsun
Toprağa ekilmeyi bekleyen
Sevgiyle yetişecek emek verilerek büyümesi beklenen
O tomurcuk halin
İlk yeşeren yaprakların heyecanı
Kabuğuna sığamama halin
İlk ateşsin sen kor olup söneceği anı bilinen
Bir filiz olup açansın yüreğe
Gözlerde yaşatılması istenen
Emek verilerek büyümesi beklenen
Her seferinde ilk kez koklanan
Solmayacak taze bir çiçek gibi

Heyecan olmalı
Titretmeli sevmeler
Bakarak sevişmeli gözler
Ürpermeli ten
Yanan bir ateşi söndürür gibi
Söndürmeli sevdan
Toprağın suya susadığı gibi
Kana, kana sevmelisin
O yanında olmasa da
Hislerinle ruhunla okşamalısın tenini
Sevdin mi delice değil adam gibi sevmelisin
İncindiğinde kırılacağını bilmelisin
Düşürmemek için onu
Gözünde değil
Sana en yakın en özel yerde
KALBİNDE SEVMELİSİN
Her seferinde
İlk kez koklanan gonca gül gibi
Rüzgar alabildiğine hırçın,
Yağmur alabildiğine inatçı,
Yüreğin ise onlara inat sanki bir liman...
Tıpkı gözlerindeki huzur gibi
SEVMEYE RAMAK KALDI.

Herdem
17/04/2010