Sevmeye Mecbur muyum? Şiiri - Ahmet Leve ...

“Seveceksin” diyorlar, sevmeye mecbur muyum?
Hangi zalim tahakküm, kalpten içeri işler?
“Uyacaksın” diyorlar, uymaya mecbur muyum?
Hangi katil vuracak, irade boynuna neşter?

İstese de vuramaz, iradem geme gelmez.
Yüz yıl zindanda kalsa, kalpler zulmü sevemez!
Ben toprağın oğluyum, toprak riyayı bilmez.
Zifirden renginize girmeye mecbur muyum?

Birkaç hayalden adam, vatanı kurtarmışlar.
Birkaç hayalden kişi; bir varmış, bir yokmuşlar...
Birkaç bacaksız cüce, bak kahraman olmuşlar.
Bence öyle değiller, görmeye mecbur muyum?

Yanlışsam, yanlış bana; laf düşmez artık sana.
Meyyal değilim keyfin için, dosta düşman olmaya.
Uysal koyunun değilim, halimden anlasana...
Fikrim boş kâğıdın değil, imzaya mecbur muyum?

Değişsin tüm dengeler, denge benim, bana ne?
Dengelere yaslanmış hayatlardan bana ne?
“Bozulur” korkuları çekmiyorum sana ne?
Fikrimi “dengenize” satmaya mecbur muyum?

Uyandı fikrim artık, müceddid nefesiyle...
Sorgularım ezberleri, mücahit hevesiyle...
Ne önyargı kuluyum, ne de taklide köle!
Değerlerinin kulu, olmaya mecbur muyum?