Aşk bahçesinin, eşsiz gülü gibisin,
Görünce ruhuma, inan huzur verirsin,
Bu dünyada herşeye, güler geçersin,
Bana da gülersin diye, sevmeye korkuyorum...
Sevgi dolu hislerimi, anlatamam sana,
Değişmem dünyaları, o tatlı bakışına,
Tahammül edemem, akan gözyaşlarına,
Ağlatırım seni diye, sevmeye korkuyorum...
Böyle bir resminle, avunur garip gönlüm,
Bir kez bakınca yüzüne, dağılır hüznüm,
Koklamaya bile kıyamazken, nadide gülüm,
Kırarım seni diye, sevmeye korkuyorum...
Bana hayat verir, saçının bir tek teli,
Zamanımı yitirdim, bu sevdana düşeli,
Ben, ne divaneyim güzelim, ne de deli,
Alamam seni diye, sevmeye korkuyorum...
Kayıt Tarihi : 18.8.2004 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
Alamam seni diye, sevmeye korkuyorum...
şiirin finali herşeye bedel... sevmek için korkulmuyor aslında.... insan sevipte vefasızlık bulmaktan korkuyor... çünkü aşk ateşi sarınca bedeni, hayat emaresi kalmıyor insanda... Ahde vefa eden kulları sevmeyi nsaip etsin Mevla sana... sevgiler...
Sevdiği kişiyi incitmemek için sevmekten kaçarak kendini feda ediyor.. Değişik bir şiir olmuş sayın Fedai.. Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (6)