Sevmeye Hakkım Yoktu Şiiri - Ömer Ulu

Biliyorum seni sevmeye hakkım yoktu
Masum bir çocuğun samimiyetiyle sarılırdım
Sabah meltemlerinde deniz kıyısında ellerinden
Balıkçılar umut toplarken ağlarından
Akşam kızıllığı öperdi seni dudaklarından

Ertelenirdi herşey varlığını bildiğim ortamlarda
Kalbime sığdıramadığım özlemim olurdun
Gözlerine bakmaya korkar bakamazdım
Söyleyemezdim gözlerinin renginde kaybolmaktan korktuğumu

Ben seni gerillanın davasına olan aşkıyla severdim
Acıları bir dervişin sabrıyla gögüslerdim

Yeniden şaha kalkan küheylan olurdu yüreğim
Sen kırılgan bir gül gibi dalgalanır
Ürkek bir ceylan gibi salınırken
Issız bir ormanda özgür bir ıslık olurdum

Kanardı içimin gülleri seni görmediğim zamanlarda
Kanardı mehtabın kızıllığı sen düşünce aklıma
Bulutların üstüne,toprak deniz üstüne

Sen bir deniz kızıydın herşeyden habersiz
Ben kara parçasını kaybetmiş zavallı bir denizci
Her doğan yeni gün karşılıksız bir umut olurdu
Ama ben bilirdim seni sevmeye hakkım yoktu.