Sevmeye Hakkı Var mıydı?

O bir candı! ..
Hoyratça davranmış
Bir yaşamın kader mahkumuydu.
Simasındaki her katmanda
İzlerini taşıyordu acılarının.
Var olmuşluğun hicranını tadıyordu.
Kutsal saydığı
sevginin girdabında
terk edilmişliği yaşıyordu
Sadece kendine kızıyor,
Yüreğinin ve arzularının
“Neden esiri olmuşum” diyordu,
Herkes gibi onunda sevmeye hakkı vardı.
Amma, o sevemezdi,
Sadece sevindirmekti görevi,
Çünkü adı....../ dı.
................ Sevmeye hakkı var mıydı?

O Bir candı! ..
hayat silsilesinden geçmişti.
kadersiz kaderin kamçıları şaklamıştı
Yüreğinde...
Derinliklere hapsetmiş acılarını
yüreğinin kuytularında hissediyordu
ısırıyordu dudaklarını
merhem diye emiyordu kanayan acılarını.
ve kimse bilmiyordu
kan kusan yüreğini.
Ve kahkahalarla gülüyordu,
bilmesinler, bilmesinler diye sızılarını.
varsın, varsın
YOSMA dır desinler.
................... / diyordu
kadehlerdeki ekşimiş şaraplara gömüyor
gülerek sindiriyordu acılarını.
Çünkü adı YOSMA’ ydı.
................/ dı.
................ Sevmeye hakkı var mıydı?

MAD.