Sevmeye Engel Mesafeler

Saçının her telinde onun parmak izi varken
Bana bakarken şuna bakarken, o oluyorsa aklında
Her baktığın yer, her baktığın şey onu anımsatıyorsa
Her karaladığın beyaz sayfa
Onun ismiyle şekil buluyorsa sonunda
Onun uzakta oluşu sol kaburga kemiklerinin altını sızlatıyorsa
Acı çekiyorsan...
Yanındayken gülüşleri, öpüşleri hasret acısıyla kavrulan yüreğini
Hem acıtıp hem yaş dolu gözlerini gülümsetiyorsa hafif..
gözlerini kapadığında gözyaşların yanaklarını gıdıklayarak
bedenine ulaşıyorsa
onun için herşeyi silebiliyorsan.. sildiğin gibi beni
ondan bahsedilince ağlamaktan korkuyorsan
o aklına çengel atmış onu aklından çekip çıkarmak istedikçe
daha çok acı veriyorsa sana
o hiç aklından çıkmıyorsa..
o aklından çıktığı vakit ise boşlukta hissediyorsan kendini
ve uçurumun kenarında ölümle burun buruna oluyormuşçasına
ürkek davranıyorsa bedenin.... titriyorsan
saçma sapan imkansız hayaller kuruyorsan.. ona dair
hayallerinin hayal olduğunu anladığın zaman hayal kırıklığına uğruyorsan
nefesin kesiliyor ve konuşamıyorsan
düğüm düğüm oluyorsa gırtlağın
onsuzluğa bir çare bulamıyorsan
omuzların dik duramıyorsa
eksik hissediyorsan kendini
sabah uyandığında.... gece uyuduğında... rüyalarında... o varsa
o olsun bütün herkes yok olsun istiyorsan
onun için herşeyi ama herşeyi göze alabiliyorsan
ve sen onu gerçekten ama gerçekten seviyorsan
sevmeye engel olmaz mı? mesafeler
benim seni sevmemin imkanı olabilir mi?