son şiirdir bu yitik bir sevdanın ardından yazılan...
her saniye unutulmaya yüz tutmuş bir hikayenin iki masum yüzüydük sadece..
çoktan seçmeli sorularımız,
kendimize dahi veremediğimiz cevaplarımız vardı.
çocuktuk, oyuncak kavgası yaptık;
büyüdük, hayat..
ya bir fazlaydık bu hayatta
ya bir eksik..
oynamasını bilemedik...
mutlulular yazılmıştı alnımıza,
rengarenk resimler çizilmişti kalplerimize,
boyamasını bilemedik...
kurallara uymak yetmedi
belki bir tatlı söz bekledik,
hep kendimize dedik bencildik,
sevmesini bilemedik cahildik...
Kayıt Tarihi : 30.9.2008 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hilal Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/30/sevmesini-bilemedik.jpg)
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
ellerinize sağlık...
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (6)