"SEVMESEYDİM KEŞKE SENİ"
Bir gülüşe kandım derken
Bile bile yürüdüm diken
Sandım ki sende derman var
Meğer zehirmiş bendeki sen
Bir sözünle umutlandım
Bin suskunlukla yıkandım
Her sabah seni beklerken
Gecelere dert anlattım
Kurduğum tüm hayaller,
Seninle yanıp küle döner
Ne umut kaldı içinde,
Ne de sevda yeşerir gönülde
Kırık bir aşk masalında,
Adınla yanar her anda
Sevmeseydim belki şimdi
Gülerdim hayat boyunca
Ah, ne çok sevdim seni…
Yok saydın gurur denen şeyi
Yine de yetmedi sevgim
Sen görmedin içten beni
Gönlümle savaştım yıllar,
Kalbim hep seninle ağlar
Bu aşkın vebali sende,
Bense düşen son yapraklar
Sevmeseydim keşke seni
Böyle yazmazdım derinden
Şimdi sensiz bir ben kaldım
Kırık dökük her yerimden
Sarhoşum şimdi hatıranla
Geceler dolu hep yalanla
Dönme artık,yolun bitti
Kaldım ben kendi yangınlarımla…
04.06.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 4.6.2025 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!