Sevmesem Deli Olacaktım

Bir türlü sonu gelmeyen hayâllerdeydim,
Yüreğime düşen gölgeydi ayrılık.
Seni gökyüzünün görünmediği gecelerde sevdim,
Güzün yaprak döktüğü bahçelerde,sessizce,
Kol gezerken gözlerimde yalnızlık…

Hiç umudu kalmayan insanlar gibi,
Kendimden geçerek,her şeyi göze alarak sevdim.
İşte o zaman anladım,tutuşmuş yüreklerin acısını,
O zaman hissettim,
Gönüllerde hiç sönmeyen yangının,dinmeyen yasını…

Oysa bir gökkuşağı güzelliğindeydi yaşamak,
Baştan çıkarıyordu birdenbire,
Geri gelmeyeceğini bile bile gidenlerin…
Biliyordum,beklemek bir ölümdü,
Ve tutsak olmak gecelere…

Bir türlü sonu gelmeyen hayâllerdeydim,
Bir gün nasıl olsa yalnız kalacaktım,
Nasıl olsa geceler boyu ağlayacaktım.
Biliyordum bir çığ gibi düşecekti yüreğime,
Ama olsun,sevmesem deli olacaktım