Sevmenin Yetmediği Yerden Şiiri - Bay Kara

Uğruna şiirler yazılan kadınlar çok şanslıdır
Sevmenin herşeye yeteceğini düşünürken
Sevmenin yetmedigi yerden yazıyorum

Bunu sevdiğim kişi öğretti
Benim içimde yanardağlar patlarken
Dışınızın ay gibi parlaması dışında herşeye indirdim gözlerimin perdelerini

Tek onun ışığı doğdu sabahlarıma
Gönlüme tek o güneş oldu karanlığımda
Kabul olmayacağını bildiğim dualarımda

Düşlerde sevmek seni
İncelik içinde severken hayaller ile incitmemekti

Gözlerindeki uçurumlara barikat kurup
Düşmemesi için gözbebeklerine sığdırmaya çalışmaktı
İncitmekten korktuğunu

Sevmenin yetmedigi yerden yazıyorum
Çok sevdik biz
Çok direndik çok yollar aştık
Çok aşıktık

Ama işte olmuyor bazen
Çok severek yaşıyoruz
Yetmiyor sevmelerimiz
Aşılmıyor engellerimiz
Kabul olmayan o dualardan belli isteklerimiz

Sevmenin yetmedigi yerden yazıyorum
Ey gönlümün karanlığında ki Ay tanrıçam
Eyy benim ay diye başlayan hecem
Gözüne yaş değmesin diye gözlerimi çağlattığım

Seni çok sevdiğim yerden yazıyorum
Sen öğrettin sevmeyi bana
En çok sen sevdin kara yüreğimi
Ve ben seni çok seviyorum yetemedigim ay yüzlü sevgili