Sevmenin türlü hali,
Canımı yakan yokluğun, sevgiye aç ruhum mu; beni sana bağlayan?
Dünyanın en kuytusundan, göğün sonsuzluğuna kadar, herşeyin sana ithaf olması mı?
Ruhumun sende kimliksizleşmesi, her zerremin sadece sana biat etmesi mi?
Yüzünün her çizgisinden, kirpik sayına kadar aklıma kazımam seni..
Sende kaybolmam, ama yine sende varoluşa adamam kendimi.
Bütün imkansızlıkları yok sayman,ve sadece sevgiyle doyurman beni.
Sen sevmenin türlü hali;
Ateşi donduran, suyu yakan.
Bütün olmazlara kafa tutan.
Nefes aldığım heran, varlığın en büyük armağan.
Kayıt Tarihi : 4.5.2021 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!