Sevmenin okulu yok

Ne siyah bir tahtası, ne de bir kaç sırası
Sevmenin okulu yok, kendin öğreneceksin...
Yazmaz, yolda göstermez bir kitabın sayfası,
Sevmenin okulu yok, kendin öğreneceksin...

Gördüğün tek hayali çizeceksin duvara
Belki, biraz da sohbet edeceksin onunla.
Gamzeli yanağına düşünce bir kaç damla
Sevmenin okulu yok, bunu öğreneceksin...

Serin bir akşam üstü karşıki kaldırımda
Sahipsiz yüreğine düşen ilk kıvılcımda
Belki on yedisinde, belkide ta kırkında
Sevmenin okulu yok, er geç öğreneceksin..

Ne inadın kalacak, ne de eski gururun
Uçacaksın, gelince sarı zarflı mektubun.
Aşacak zorlukları, engelleri umudun
Sevmenin okulu yok sende öğreneceksin...

Olur ya, baktırdığın fala hasretde düşer
Dillere destan olan güzelliğin biter
Yüreğinde bir hüzün, yüzünde derin izler
Hasretin şakası yok,sende öğreneceksin...

00.35 23 Nisan 1995 Malatya