Sevmenin Kuralı Yok Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Asi yüreklim
ben seni kahveye benzetiyorum
nefesim ben sana dokununca
ellerim,yüreğim,bedenim ısınıyor.
içim içime sığmıyor,
bir yudumda seni içince
gönül dağlarımda
çiçekler açıyor.

İşte bu yüzden
ben seni kahveye
benzetiyorum,
senide yüreğimden seviyorum
seni sevmemin
ne saati,ne limiti,nede
kuralı yok..

Asi yüreklim
ne zaman aklına gelirde içersen
sende sende beni öyle sev.
senide sevmenin saati yok
benim aklıma
ne zaman kahve gelse
sen gelirsin aklıma.

Asim kahve yalnızlığı sever
ben her yudumda
yudum,yudum seni yudumluyorum