Sevmenin Kafiyelicesi

Her insanın günün birinde bir sevdaya düşmüşlüğü, bu
sevdadan ötürü başına kuşların üşüşmüşlüğü, sonra da o
kuşların vurulup birer birer yere düşmüşlüğü illaki vardır.
Yaşadığı mevsimi hatırlıyorsa adı bahardır. Bahardandır,
bahardandır. Her sevmenin bir mevsimi olduğu gibi elbet
bir yaşı da vardır. Mesela insan bir kere severse dört eder.
Bir daha severse on beş. Üç dedim mi çilekeş. Bu husustabüyümek kimseye nasip değil ki kardeş.

Sevmek yansımasıdır zamanın
Ve yaşadığımı anladığım her anım
Gündüzün attığım adım
Geceleri uykularım
Eylül, Ekim ya da Kasım
Sonunda yalnızlık düşer
Elma bahçelerinden.