Tamir edilmeye
çalışılmış
Kırk yamalı
bir vazo gibi kalbim
Artık eskisi
gibi olamaz...
Kara dut lekesi gibi
bazı acılar
Hiç bir leğende
yıkanamaz...
Bağ bozumuna
denk gelen gönül
Artık baharda
şarkılar söyleyip
kuşlarla şakalaşamaz...
Durup durup
kızıyorum kendime
Ben hep
dozunu kaçırdım
sevmenin
Sen beni
sever gibi yapıp
bir kaç şiir
ödünç verdin
Oysa
bütün şiirler biliyordu
Sen bir kalpsizdin...
Şimdi anlıyorum
Bozuk para gibi
harcanmış
sana giden
yollarda kalbim.
Artık hayata
el yordamıyla
tutunuyorum
Ter içinde zaman,
yorgun,neşesiz
Kalbimin istasyonu
hiç
olmadığı kadar sessiz
Artık bu gözler
kimse için ağlayamaz
Bu yorgun yüreğimi
benden başka kimse vuramaz.
Ayşe Keleş
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 11:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık bu gözler kimse için ağlayamaz Bu yorgun yüreğimi benden başka kimse vuramaz. Ayşe Keleş
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!