erişilmezi tutabilmektir yaşamak
sevmenin bedeli dokunamamaksa eğer
hiç bu kadar boş kalmadı ellerim
ve hiç bu kadar azalmadım
bu güne benzemiyordu dün
bu gün de benzemeyecek yarına
güneş aynı yerden doğacak yarında
ama aynı zamanda bakmayacak yüzümüze
aynı kalsa bile hüznümüz
gülüşümüz baskalaşacak belki de yarın
kim bilir?
baktığım aynalarda ağlayacaksın belki
avuçlarıma düşen damlalarda kanımın tuzu
ağrıtacak yüreğimi hiç kanamadığım kadar
bükerken boynunu mahzun ve kırgın
mavi yanımda koklayamadığım gülün
karanfil yanım direnci dayatacak bana
sen ulaşılmazlığınla bakarken pencerenden yüzüme
ben bir çağlayan misali duracağım karşında
en kara yerinde keseceğiz düşlerimizi gecenin
hiç olmamış gibi azalacağız
omuzlarımızda bilinmeyenlerimizi taşırken birbirimize
biz yine tadacağız coşkusunu aşkın
uzaktan uzağa...
Anlıklarımdan...
Meral VurgunKayıt Tarihi : 8.2.2005 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''aynı kalsa bile hüznümüz
gülüşümüz baskalaşacak belki de yarın
kim bilir? ''
Sevgimle...
TÜM YORUMLAR (3)