Sevmen Yetmez Şiiri - Kemal Serdar

Sevmen yetmez beni sevgilim.
Yüreğin çatlarcasına sevmelisin.
Öyle çok sevmelisin ki,
Ansızın gülmelisin aklına geldiğimde,
Durup durup dalmalısın benli hayallere,
Ve gül üstüne gül konmalı o gamzelerine

Bir an pişman olsan sevdiğine beni
Yüreğine sövmelisin,seni kahretmeli
Bana gelirken koşar adım gelmeli,
Giderken...
Benimki de laf,
Ne gitmesi...

Öyle çok sevmelisin ki sevgili
Leyla halt yemeli adının geçtiği yerde
Başımı öyle döndürmelisin ki sevgiden
Mecnun beni görse, dönmeli gittiği çölden

Öyle çok güzel olmamalısın bir kere
Dibi düşmemeli milletin, var olduğun yerde
Eğer kısmet olursa şayet, varsa diyorum kaderde
Çirkin ol diyorum ne çıkar, sen sevince böyle

Bir ben görmeliyim gözlerindeki rengi
Bana güzel gelmeli sesinin ahengi
Sürmelerine dalıp gittiğimdeki o zevki
Bir ben bilmeliyim, bir ben sevmeli...

Lakin gideceksen bir gün saçma bahanelerle
İstemem sevdiğim gelme, gelme gideceksen
Ne gözlerimin izi kalsın gözlerinde
Ne sevdiğimi duy şair nefesimde...