İnsan, bir kere ölürmüş derler!
Diyenler ayrılık görmemişler.
Ölüm vuslat, nereden bilsinler,
Demek ki hiç sevmemişler…
Sabahı olmayan uzun geceler,
Hasretin yüreğimde geceler…
Dikeni için gülü terk edenler,
Demek ki hiç sevmemişler….
Gören gözdür zannederler,
Bakış közdür, deler geçer.
Aşk; özdür! Bilemezler,
Demek ki, hiç sevmemişler…
Kelam sözdür zannederler,
Dinlerler,fakat işitemezler.
Dilleri var,söyleyemezler,
Demek ki hiç sevmemişler…
Gönül, yarin ismini heceler,
Aşkıma yorgan oldu geceler.
Sevgiliyle geçmiyorsa düşler,
Demek ki hiç sevmemişler…
Kayıt Tarihi : 28.12.2020 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!