Sevmemeliymiş Şiiri - Enes Tayfur Bilgesu

Sevmemeliymiş aslında insan bu kadar çok,
Can Yücel yalan söylemiş,insan sevdiği kadar sevilmezmiş..
Hem sevilseydi Kays,Mecnun olur muydu hiç?
Yada Züleyha sevdiği kadar sevilseydi bir vakte kadar,
Sadece sesini duymak için,işkence yaptırır mıydı Yusuf'a?
Yada en azından seven sevdiğini gösterseydi az biraz maşuğuna,
Bir delikanlı sevilmediğini düşünerek ama bir gün,
Sevileceğini umut ederek,sabırla bekleyerek,katlanır mıydı,
Bunca acıya,ezaya,cefaya..
Gerçi bu sevmek..Acısıda,ezasıda,cefasıda hoş..
Şimdi kalkıpta buraya kafiye yapmak gerek değil,
Konu Aşk ise,her can zahirde tende değil,
Biraz verseydi maşuk aşığına sevgiyi,
Rakibe boyun eğer miydi hiç koca Mimar Sinan? ?
Bir Mihrimah uğruna,kendini verir miydi koca hünkara? ?
Bilmiyorum cevaplarını bu kasvetli soruların..
Bir ihtimal daha var aslında,acaba seven sevgiyi hak etmedi mi?
Her an düşünmek,ağlamak,zayıflamak,yollarda gözleri bırakmak,
Kalbini parçalamak birisi uğrunda,yeterli değil miydi sevilmeye?
Hem baksana sevilince ne oluyor ki? ?
Mecnun'a demişler bir gün,Leyla seni bekler Mecnun,
Var git onun yanına...
Cevap müstesna:yok istemem gayrı,ben buldum Leyla'mı!