Sevmem insanın sahtesini

Söyle nasıl yağar yağmur,
Bir insanın kirpiklerinden yanaklarına,
Nasıl batar gece diken misali,
Uyumadığın her saatte ayaklarına
Anlamam nasıl benzer hayallerim,
Cam kırıklarına.

Bir fasıl ki mutluluk kısa sürer,
Uğrayıp geçer kapına,
Asıl hasret demirbașıdır kırık kalplerin,
Bahar polenleri gibi bir çiçekten gelir,
Veremidir bütün iyi niyetlilerin,
Meyvesidir bütün güzel, mutlu günlerin.

Sevmem sevginin azını, sahtesini,
Acı verir aklıma çağın insanları,
İki bașrol bir sahnede yer birbirini,
Sevmem insanın hasetlisini,
Diș ağrısı gibidir aklımı bulandırıp durur,
Hırs eder ancak azmetmez, gasp eder,
Azap eder senin tüm saf duygularına,
Saygı yoktur dilinde ki belli eder,
Kötülüğü sinmiștir bakışlarına.

Sevmem sevginin azını ve sahtesini,
Sevmem insanın hasetlisini,
Bu doğrultuda,
Ne severim insanın azını ve sahtesini,
Ne de sevginin hasetlisini.