Sevmem Artık İlkbaharı

Ben bir kere defnetmiştim mayısı.
Allanıp pullansa da sevmem,
Sevmem artık ilkbaharı.
Haziranda beyaza sarıldım.
Haziran yine hazin
İlkbaharda tomurcuklanan yediveren hüznünden.
Sonunu bilmediğim
Adını koyamadığım
Kimliksiz bir yara daha çıktı ömrümde.
Ne yapsam kurumuyor bu arsız çaresizlik.
Sevmem, sevmem artık ilkbaharı.
Her kış sonrası yollarını gözlerdim menekşelerin.
Kurudu neşemdeki menekşeler.
Kavak ağacındaki leyleğim de dönmemişti.
Sevmem, sevmem artık ilkbaharı.
Hani karanlıkta yıldızlar açar ya;
Umuda açmaya çalıştıkça batıyorum.
Nasılda biraz daha toprak kokuyorum.
Dalımı budağımı çürümeye terk etti;
Sevmem, sevmem artık ilkbaharı.