Ben uçurtmayım
Sen uçurtma...
Ne biçim bu aşksa bu,
Yenildik hep rüzgara
Tan vurdu, şafak vurdu ve gece
Sessizlik çöktü senin unutulduğun yere
Ben uçurtmayım, sen uçurtma...
İkimizde seviyorduk oysa
Şahit paranteze aldığımız her tutku
Şahit dalında gülümseyen her yeni tohum
Rüzgarın önünde süzülürken bir oraya, bir buraya
Bulut sanıp yağmur istediler insanlar
Göz yaşı olup akan tuzlu aşkın seli olduk
Ahmak ıslattık dünyanın özrü üzerine
Ya git, ya gel!
Sevmeli diyorsan
Ya git, ya gel!
Sevmeli diyorsan....
Kayıt Tarihi : 30.10.2007 11:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!