Yoksul ceplerimin firari kaçışlarında cakasız rüyalar düşlerim bir tek sana
Yaban dikenleri acıtır oysa içimizi, bu sevdanın sırtını her sıvazladığımızda
Ben ki; en delici, en biçici azapları hak etmişsem, ya beni sana sür, ya da bağışla
Yüreğimdeki alevine ve sevincime boş verip, susuşlarımı da sorgulama bir daha…
Güvercin düşlerimin, çocuk öpüşlerimin, sürgün yürüyüşlerimin zaman kapsüllerinde seni sevdim, seni içtim günlerdir. Pınar çığlıklarımın kasık sağrısında son yaz duruşumdur bu benim. Düşüncelerimin kızıl gölgeliğinde yaban ağaçlarımın arasından süzülen bir ışık gözesisin sen. Gerildikçe gönlümün yayı sana, karanfil perçemlerinle sokulursun rüyalarıma. Her şeyin, her yaşanmamışlığın gücüme gittiği, sensiz hücremdeki izlerin asla silinmediği bu ömür hapishanesinde, suskun bakışlarım da yetmiyor artık sana.
Yoksul ceplerimin firari kaçışlarında cakasız rüyalar düşlerim bir tek sana. Tüm yırtık pırtıklarımdan arta kalanlarla bayram coşkuları yaşar, dualara dilimin varmadığı, yakarışlara gönlümün direndiği bu ömür parkında içinde senin soluduğun şiirler yazarım sana. Güneş ayın şafak ikliminde doğarken, külümüz birbirine karışırken, dağların en dumanlı zirvelerine çıkarak kavgaların en yücesini yaparız ikimiz.
Tamamını Oku
Bir masalın geriye döndürülemeyen yapraklarında, kimi sırılsıklam ıslandığımız mutluluğun yağmurlarında dilimizdeki bütün şarkıların sözcükleri değil midir dilediğimiz? . Sen mutluluğun valsını umarken benden, ben yalnızlığın parmaklarını tutarken sessiz ve derinden giydiğimiz urbalar eskimez mi bin bir yerinden?
Evet, bu kutsal yolculuğun ipek yollarında kervanınız hep ileriye yürüsün. İpekten sözcüklerle sevgililer hep mutlu olsun.
Sevgiler....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta