Sevmelerimi ilk önce kulağına fısıldarım.
Sonra karşındaki koltuğa otururum,
Yüzüne bakarak söylerim.
Gamzelerin çıkınca birazcık ileri giderim,
Balkondan bütün komşulara söylerim,
Hem de bağırarak.
Baktım ki, kimse rahatsız olmuyor,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta