Burak Saraç Şiirleri - Şair Burak Saraç

Ayrılığın resmini çiz desem,
Anlıma çarpan elemli bir rüzgar,
Ruhumda dev aynası meydanında cüceler,
Karanlığımda hasret iz düşümü kırık dökük aynalar

Ulvi bir mana yansıtırken zamana,

Aynalar, aynalar şahidim aynalar
Yol geçmez Han’a konmaz,
Gölgesiz, yansımaz resmi aynalar
Hatıralar susmaz sesi, mukaddes yükü,
Bilenmiş yol olmaz, yol almaz çaresizlik,
Yapayalnız, mazlum görmez, masum sessizlik

Taş kubbede mana kürsüsü,

Kemerleri ince, çehresi bir alem gündüzü,

İlahi bir musiki hikmetle tezyin kulağımda,

Bir gün bende giderim
İncitmem aşkı inan
İncindiğim kadar..

Çiçeğe durdu bahar,
Görülmemiş ahengiyle,
Mavi göğe çakılı tavan,
Rüzgarına karışır o an
Sonsuzluğun esiri kelime
Ol dedi Yaradan.

Çiçekler alnını öpüyor sevdanın,
Mor menekşe, sarı papatya,
Kök salıp yaprağına yürüyen renk,
Yeşerir umutlar bağrımda
Toprak da benim sevdada..

Yolun başı hayat,yolun sonu ölüm
İnsan bir muamma ki sonsuzluğa kördüğüm..

Sensizliğe çekilir yüreğim,
Yalnızlığa ve sensizliğe
Sende unuttum kendimi
Seni incitmeden..

Kalbimle doğuyor gün
Bir düş kadar yakın
Hasret kadar uzaksın.

Kelimeler surete ayna,
Kelimeler her harfine mana,
irade bu en ulvi dava..