Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ SEVMEKTEN DE YORULDUM “
Sabrettim ben bunca yıl
Bekledim yana, yana
Boş geçmedi bir günüm
Ağladım kana kana
*** ***
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim