Gece herkes evindeyken,
En güzel şeydi sahile inmek.
Kıyıdan çıkan su armonisiyle,
Yengeçlerin kibar gösterisiyle,
Ne güzel şeydi klasikleri dinlemek,
Ve o an seni düşünmek...
Bu kaçıncı seni arayışım?
Uykumdan daha uzun gecelerde,
Bu dalgaları, yıldızları kaçıncı sayışım?
Bak bunu sensizlikten saymıyorum bile.
Kaldı görüşmemiz lafta,
Gülüşün ise fotoğrafta;
Yakından görmeyi aşırı merak ettim de.
Öyle gülebilmek için ne kadar ağladın?
Konuşmamızın bana iyi geldiğini söylediğimde,
Bunu iyi bir psikolog olmana bağladın.
Senin de tedaviye ihtiyacın var bence;
Sen hastayı dinlerken, delirirsin gizlice,
Ben ise seni severken.
Hadi bir kez hatırımı sor...
Bunun hiç kolay olduğunu sanmam.
Bazı ağrıları dindiremezsin doktor,
Çünkü ben sevmekten usanmam.
Kayıt Tarihi : 30.9.2019 19:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!