SEVMEKTEN KORKMA OKYANUSUN KIZI [Ali Suna]

Karşımda yüksek sislerle kaplı bir dağ,
bulutların içinde göklere yıldızlara yakın.
Karşımda duran sen,
her seferinde birbirimize bakıp,
derinlemesine öyle rüyalara,
düşlere dalıyoruz ki...

Beni alıp götürüyorsun uzaklara sanki
Ben, bense bir yelkenin okyanusta ilerlemeseydim.
Rüzgarın hangi yöne sürerse, o yöne eserdim.
Bir bakışın yüreğimin güzelliğini kamaştırırdı.
Güzelliğiyle bedenimi
Bıkmadan saatlerce…
Sevda aşk dedikleri şey bu mu acaba?
Bir insanın,
büyüleyici atmosferinde ilerlemesi mi?
Ölümün korkusu olmadan gitmek mi ardısıra?
Korkmaksızın yoksa bakmaktan öte mi?
Sevgiyle, aşkla dolu hislerini,
duygularını dile getirememek mi?
Bırak sal kendini ozon tabakasından,
hiçbir şeyi düşünmeden, sevdiğini düşle.
Korkma! ardısıra bakmadan atla aşağıya.
Görmüyor musun önündeki sevgiyi, aşkı?
Görmüyor musun seni nasıl sevdiğini?
Bırak kendini Fırat’ın, Dicle’nin akıntılı sularına.

Ak, çağla, deniz ol, sonra okyanus.
Dal okyanuslara, yen bütün korkularını.
Sonra bir yunus ol, sıçra yüzeye...
Sonra bir güneş gibi parılda...
Sevdiğine yansıt kendini.
Sal kendini kollarına.
Bırak sevişmenin eşiğine kendini.
Bırak kendini onun kollarının akışına.
Bırak ki bir nakış gibi işlesin bedenini.
Bırak onun uzanmış bedenine kendini.
Gülü koklarcasına kokla,
suyu yüzerek okşarcasına okşa,
hisset bedeninde bedenini.
Sev, seviş sabahlara dek,
hiç usanmadan derinlemesine,
dal, bırak kendini rüyalara,
hisset kendini kollarımda.
Düşle kendini bulutların üstünde,
Korkma! bulutlarla gelen yağmur,
su ol ak yeryüzüne.
Susuzluğunu gider tüm güzelliklerin,
çiçeklerle, yeşilliklerle kaplı orman ol,
ışkınlayıp filizlenen tomurcuk açan gül,
yeni yeni sevdalarla,
renga renklerle kaplı gökkuşağı ol,
ol ki dilek tutsun insanlar.
Sevmeklerle, sevdayla,
aşkla efsane ol ağızlarda,
unutulmamacasına.
Keremler, Aslılar, Leylalar, Mecnunlar gibi,
asırlarca unutulmamacasına...

'