Sevmekse en büyük acı pusulasız kaldığım hayatta,
Zamana takıntılı bir yelkovan gibiyim,
Ben sustum sustum ama;
Susturamadım sana olan haykırışları ve feryatları içimde,
İçimde bastıramadım isyanını,
Ümitsiz bekleyişlerimin umudu olmasada,
Mutluydum yinede
Ömrümde bir sen daha görmedim diye,
Görseydim isyan ederdim,
Eşsizliğine olan inançlarımı yıkıp,
Sevmeyi de terk ederdim
Firarı mümkün kılıp yüreğimde…
(14/11/2011)
Önder ÇağlarKayıt Tarihi : 28.6.2016 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/28/sevmekse-en-buyuk-aci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!