Sevmekle Ölmek İç İçe Şiiri - Ahmet Arslan

Seninle aramızda çizdiğimiz bütün sınırlar,
Bütün yalnızlıklar gibi,
İç içeydi…
…
Bir zanlıydı arkamda beni izleyen ses,
Dokunmadan tüylerimi ürperten korku,
Ve haince içime düşen kadın…
…
Ankara’da soğuk bir akşam,
Kızılay hınca hınç kaygı,
Ve telaşı gölgeleyen ışıklarıyla Çankaya,
Beni sürükleyen o kadın,
Bir şehir ve bir kadın,
Ve yalnızlığımla iç içe ben…
…
Unutulmaz anıları karla besleyen gök,
Siyah bir örtüden süzülen hüzün,
Damlayan ben,
Ve,
Kadınım, bir otel odasına hapsolan serçe,
Mamak sırtlarında vurulan ben,
Hasret,
Parkamla yalnızlığa kirlenen umut,
Alnımda patlayan gar,
Yolculukla iç içe ben…
…
Gitmek yahut kalmak,
Bir kadına anlam Ankara,
Yahut umut etmek,
Giderken seni,
Yahut unutmak hepten,
Sevmekle ölmek iç içe…