Ve insan sevmek zorundaydı.
İnsanların zayıflıklarını,
Çiçeklerin sessizliğini,
Kuşların ağıtlı ötüşlerini,
Ağaçların çizgilerindeki hüznü,
Bulutların göz yaşlarını,
İnsan sevmek zorundaydı.
Çünkü nefret etmek için yeterince sebebi vardı Hayatında insanın.
O zor olanı seçti,
Hayatı gibi,
Kendisi gibi zor olanı seçti.
Sevgiyi!
MİHRİBAN SAYDAM
Kayıt Tarihi : 3.3.2020 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!