o gözler ki biri tuvalete düşmüş
diğeri Allahı görmeye çalışıyor.
ırkçı, bir o kadar da ruh soyan gözlerin,
görmedin mi? kendi gözlerini
insan azmanı sevgilim su değil bu
kör kalbine deva diye toz yağıyor
içerleyen bir yürek
bazıları sevilir uygun zamandır çünkü
bazıları sevilir sırf midesi güzel diye
ama hep sevilir
kararan lambaya inat çelişkidedir.
azgın arzuyla sarmaladığım o el
sanki son kez bahşedecek
kaygan bir gelecekteki huzuru
ve muallak
işte bazıları da bu yüzden sevilir.
çok fena yalan söylerler çünkü
nedense kesti sonra harmanı,
dediğim gibi şubatın değildir yalnız yirmi dokuzuncu gün
ve sen
birinin yaş gününden hatıralar çalabilirsin.
isterdim uzak durmanı,
insan azmanı sevgilim su değil bu
kör kalbine deva diye toz yağıyor
içinde son insanlığımdan yalanlar bir de
bu noktada yaratıcı sorgulamak manasız
isim hatası sadece,
son kez
uyanmak için bu şüpheden,
tersiyle elimin
ayaklarını bezdireceğim
ve uçarılıkla
halıları kaydıracağım altından.
kollamak için toza batmış bedenini.
renkleri seviyor,
kafana baktığı yok
bazıları da bu yüzden sevilir
hiç uğruna döktükleri nem için
ama hep sevilir.
ah benim insandan bozma sevgilim
toz yağmurlarını bir kenara bırak
üçüncü gözünle beni sevmeye bak.
Kaygan ve muallak gelecekteki huzur mu?
beni sev veya yak
küllerimden zaman doğur
toz yağmurunda
evine kaçan kaplumbağayla an beni.
belkide şimdi sevmek zamanı
yaratıcıyı sorgulamayı bırak
hadi yerinden kalk
sana yakıştığı gibi
yalan söyle
ve
azgin bir arzuyla beni sevmeye bak.
Kayıt Tarihi : 26.10.2018 16:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!