Nihâl
Bir gül ki, kendi sessizliğinde yanar,
Rüzgâr onu çağırır, toprak usulca kanar.
Su, gizemini taşlara anlatır gecede,
Her damlası bir âlem, her sesi bir hece.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta