SEVMEK –YAŞAMAK- ÖLMEK
(DENEME)
Sevgiyi somut, koşulu olmayan, tek taraflı duygusal bağlılık olarak algılıyorum. Bu nedenle de sevginin öznesi her kimse (Anne, baba, sevgili, köpek v.s.) onu ve sevgisini denetlemenin doğru olmayacağı kanısındayım. Kaldı ki sevgisini denetlemek doğru olmadığı kadar mümkün de değildir zaten.
Bu tanımdan yola çıkarak sevgide denetime tutkun olan birey için hastalıklı bir algısı vardır diyebiliriz. Denetime tutkun birey sevgi duyduğu her nesnenin (nesnenin diyorum çünkü bu tip insanlar sevdikleri şeyin canlı olduğuna aldırmadan onları nesneleştirirler.) tek hükümdarı olmak isterler. Buna bağlı olarak sevgiyi yanlış kavrayan kişi hayatı boyunca kesinlik peşinde koşar. Örneğin bir nesne ya siyahtır ya beyaz, gri olabilme ihtimali üzerinde düşünmek bile zaman kaybıdır.Bir insan ya iyidir ya kötü. Bütün canlıların yaşama uygun doğrularının olabileceği gibi aynı yaşam içerisinde yanlışlarının da olacağını, önemli olanın hangi tarafın ağır bastığını kavrayabilmek ve karşıdakini bir bütün olarak algılamak olduğunu bir türlü anlayamaz veya sevilen sevenin tüm hayat olgusuna uyum göstermez zorundadır yoksa, sevilmeyi hak etmez. ‘Oysaki yaşam hiçbir zaman kesin önceden bilinebilen, denetlenebilen bir şey değildir. Denetlenebilir kılmak için yaşamı ölüme dönüştürmek gerekir. Gerçekten yaşamda kesin olan tek şey ölümdür’. Bir canlıyı denetlemek, neler yapacağını önceden bilebilmek, o canlının tüm yaşam alanlarına sahip olmakla mümkündür. Oysa ki size onu sevdiren tüm bireysel faaliyetleri öldürmüş olacaksınız ki bu bir anlamda kendi sevginizi öldürmektir. Başka bir anlamda böyle bir sahiplik algısı insanın kendi kendine ihanetidir.Bu da o canlının nesneleşmesi (ölümü) demektir.
Yaşamımdan bir kesit bu konuyu çok güzel örnekliyor; bir dönem birlikte olduğum kız arkadaşım arkamdan, beni ne çok sevdiğini şu cümleyle dile getirmiş.
“Onu o kadar çok seviyorum ki küçültüp cebim de taşımak istiyorum “. Eğer sevmenin bir şans işi değil de öğrenilebilir bir şey olduğuna inanıyor ve biliyorsanız, böyle bir cümlenin ne kadar tehlikeli olduğunu da görür benim kadar acı çekmezsiniz.
Sevgiyi doğru algılayabilmenin bir yolu da emek ve üretimin heyecan veren sonucunu soluma yetisidir. Bu yetiye sahip olan insan sahip olduğu şeyleri kaybetmek korkusuyla onları öylece tahakküm altında tutmaktansa, onlarla bir şeyler yaratıp, yeni şeyler keşfetmeyi yeğler(onları her durumdan soyutlayıp sahiplenmek güdüsü yerine, o bireylerle birlikte birşeyler yaratıp paylaşmanın o büyülü gücünü görür.) . Moda mod kesinlik yerine, yaşama serüveni içinde her türlü belirti ve görüntüden zevk almayı seçer.....
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
canım sekerım tam senden bekledıgım bır yazıydı :) ben sana ne sekılde tavsıye verebılırım bılmıyorum ama bence yazını bıraz daha oznellıkten kurtarmalısın.fakat cok sevdım guzeldı :))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta