Sevmek yaşamak demektir hayatı, kan kana

Sevmek yaşamak demektir hayatı, kan kana…

Ben hayattan hep ne istedim biliyor musun?
Ruhumun sıkılmadan, adımlarıma basmasını,
Yüreğimdeki sevgi kıvılcımının hep yanmasını,
Gözlerimin baktığı her yerde, özgürlüğün kök salmasını,
Sevmek için her gün bir nedenin var olduğu,
İçimizdeki sevgi nehrini yüreğimizden salmanın yeterli olacağını,
Eksik olanın sadece huzuru inşa eden anlayışın ve yine,
Hoş görü köprüsünden geçen, gülen bakışların sevgisinde gizlendiğini,
Gördüm…

Hep sevmek canlıyı sevmek, hayatı sevmek,
Sevmek bir ibadet değil mi?
O; arkası sürgülü, zincirlenmiş demir kapıları ardına kadar açmaz mı?
Yüzünde hüzün dalgaları olan denizleri, süt liman yapan değil mi?
Sıkıntıları darağacından indirip, rüzgâra bırakan nefes değil mi?
Ömre can simidi değil mi, cinnet geçirdiğin bir anda?
Tenindeki her çentiğe dokunuş değil mi, yaşam takvimi gibi?
Unutulmayan hayatın anlamına açılan kapı değil mi?
İşte sevmek sadece bir kelime değil, hayatın sigortasıdır…

Hangi renklerde baktığını gösterir, sevmek gökkuşağıdır,
Bereketin adıdır, mis kokan toprağa değen yağmurda,
Yapılan her işin harcında o vardır, eksikliğinde tat alınmaz,
Umudun, inancın, ibadetin, değerlerin yörüngesidir sevmek,
İnsanlık kadar eskidir, doğum yılı bilinmez, sadece yaşanır
Sevmek yaşamak demektir hayatı, kan kana…

Oktay ÇEKAL
30.08.2013-21.32