Sevmek Ve Ölmek Şiiri - Emre Şaşmaz

Sensizliğin de artık yetmiyor.
Ellerini,gözlerini ,sesini, dudaklarını.
Ve her dakikası sevap aşkını.
Mıhladığım halde ruhumdan siliniyor.
Eskileri özler oluyorum sanki.
Kokunun estiği günleri hani.

Var oluşunda yandım yok oldum.
Ebedi aşkında kendimi buldum.

Öldüm,öldüm karşında bir kere bakmadın.
Lâ çektin sevgime bir kere gülmedin.
Mâh üzüldü bana siyahın içinde kefenine büründü.
Ey sevgili yanan bir korsun yüreğimde sönmedin.
Kanattığın bu kalp yıllarca senin için süründü.

İBRAHİM EMRE ŞAŞMAZ (FİRAK)