Umutların tükendiği bir anda
Yaşamdaki acıların acımasızca
Duygularımızı tükettiğinde
Sevgi denizinin kıyılarında
Güneşin solduğunda
Umutlarımız bencilleştiğinde
Öylesine unutulmuş, öylesine yalnız kaldığımızda
Sanal bir dünyanın dalgaları yüreğimizi vurduğunda
Ve beklenmedik bir anda aşık olduğumuzda,
Sevginin engin sonsuzluğuna sürüklenip,
Sevgi denizinde yolumuzu bulduğumuzda
Ve sonunda...! ! !
Sevgiyi ve sevmeyi öğrendiğimizde,
İşte o zaman insan oluruz
Kayıt Tarihi : 8.1.2005 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!