Sevmek Sadece Acı Çekmektir

Sevmek sadece acı çekmektir.
Dudaklarının arasındaki iki kelimelik ızdırabı senden başka hiç kimse bilemez.
Uzun ve soluksuz yolların sonunda, hep hüsrandır indiğin duraklar.
Aldığın hiçbir sevgi, verdiklerinin yerini doldurmaya yetmez.
Her gün güneş bir başka doğsa da sevdalı yüreğine,
Hep aynı şekilde batar da ama kimse bunu bilmez.

Kayboldu yüreğim senin o buz gibi karanlığında.
Bir şeyleri baştan yaşamak için, ne gücüm ne de isteğİm var artık.
Sayende yaşamak mı ölmek mi daha zor çok iyi anladım.

Ellerim eskisi gibi sıcak değil artık,
Gözlerim ela'lığın dan bezmiş,
Sözlerim öznesiz ve sessiz.
Sadece yaşamak için yaşayan bir ölüyüm artık.

Çaresi olmayan bir hayatta sürünüyorum.
Çareleri bile çaresizleştiriyor sana olan aşkım.
Yüzümde yitip giden gençliğimin izleri,
Artık hiçbirini gizlemiyorum, onlarla yaşıyorum.
Seni yüzümde yaşatıyorum.

Gördüğüm her aynaya güzelleşmek veya kendimi görmek için değil,
Seni görmek, gözlerimin içinde ki sana bakmak,
Beni bir nefes aralığına hapsedip giden o kadına sarılmak,
Sana sarılmak için bakıyorum aynalara.

Zor sevgilim! Çok zor senden uzakta durmak.
Ayaklarımın gittiği her yol sana çıkıyor.
Beynimi ben mi, sana sevdaladığım bu yüreğim mi yönetiyor hiç bilmiyorum.
Hatıralarla dolu her köşe başında,
Beynim sana gelirsem öleceğimi fısıldıyor kulağıma.
Kalbim ise;
Bu şekilde her gün, her saniye ölmektense,
O öldürsün der gibi hızlanıyor konu sen olduğunda.

Zor sevgilim,
Sana düşman olan bir beyin,
Senden nefret eden bir beden.
Ve bunların yanında sana hayran olan gözler,
Sana taparcasına bağlı bir yürek,
Ve bu ikilemleri hayatının her saniyesinde bastırmak,
Çok zor sevgilim.