“O’nun aşkının yolunda fedai olmazsan,
Sakın O’nun aşkından söz etmeye kalkma.
Mum gibi bir aydınlık istiyorsan,
Sende pervane gibi feda et kendini.”
Evhad-ı Kirmani
Parkta oturup kuşlara yem atıyorduk.
Bana kuşları göstererek: “Güvercinler neden çok, kumrular neden azdır?” Diye sordu
“Daha önce hiç düşünmemiştim neden.?” Dedim
“Sevgiden.” Dedi. “Sevgiden.”
Şaşırdım “Sevgiden mi?” Diye tekrar sordum
“Evet” Dedi. “Sevgiden"
"Kumrular eşlerine öyle bir aşkla bağlıdır ki;
Biri öldüğünde diğeri de dayanamaz,
O da peşi sıra ölür” Dedi.
“İşte” dedim: “Gerçek sevgi bu, gerçek aşk bu”
“Evet” Dedi “sevmek ölmekle başlar”
“Sen hiç sevdin mi?” Diye sordum.
Önce gökyüzüne baktı
Sonra gözünden iki damla yaş aktı,
Başını öne eğdi: “Ben hiç ölmedim ki” dedi ve sustu...
FATİH MEHMET YİĞİT
Kayıt Tarihi : 4.11.2017 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Mehmet Yiğit 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/04/sevmek-olmekle-baslar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!