bir insan ateşte yürümeği öğrenebilirdi belki
ama ateşi kalbinde nasıl taşırdı
denizler mürekkep, ormanlar kalem olsa
aşkın dirarını görmeden nasıl çizebilirdi
lal olmuşken dili ve mahkumken elleri
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
tabii..altına ben de imzamı atıyorum..tebrikler ustam
İnsanlara sevginin de öğretilebileceğini hiç sanmıyorum. Eğer öyle olsaydı dünyada herkes, herşeyi severek yaşardı. Birbirini, diğer canlıları, doğayı...Çünkü inanılarak söylensin-söylenmesin bütün söylemler 'sevgi' nin insanlık erdemi olduğu ve dayanılmaz güzelliği üstüne...
Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta