bir insan ateşte yürümeği öğrenebilirdi belki
ama ateşi kalbinde nasıl taşırdı
denizler mürekkep, ormanlar kalem olsa
aşkın dirarını görmeden nasıl çizebilirdi
lal olmuşken dili ve mahkumken elleri
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Devamını Oku
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
tabii..altına ben de imzamı atıyorum..tebrikler ustam
İnsanlara sevginin de öğretilebileceğini hiç sanmıyorum. Eğer öyle olsaydı dünyada herkes, herşeyi severek yaşardı. Birbirini, diğer canlıları, doğayı...Çünkü inanılarak söylensin-söylenmesin bütün söylemler 'sevgi' nin insanlık erdemi olduğu ve dayanılmaz güzelliği üstüne...
Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta