bir insan ateşte yürümeği öğrenebilirdi belki
ama ateşi kalbinde nasıl taşırdı
denizler mürekkep, ormanlar kalem olsa
aşkın dirarını görmeden nasıl çizebilirdi
lal olmuşken dili ve mahkumken elleri
çekip giden kırık kalbini nasıl tutabilirdi
hayat 1 milyar 892 milyon 160 bin saniye
ölüm dediğin 1 dakika 10 saniye iken
ve bir insan bir dakika on saniyede sevdiğini
bir ömür unutamıyorsa, hayat da hikaye ölüm de
dünyanın şaşmaz kadim kanunu şöyle
sevmek öğretilebilir ama unutmak asla...
30.07.13
İsa YılmazKayıt Tarihi : 30.7.2013 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)