Şöyle bir on saniye kadar düşünelim.
Bir çok sebep gelebilir aklımıza ya da kocaman bir boşluk.
Mesala ben gezmekten zevk alırım; mavi gök yüzünü, yeşil bir ovayı, akan bir nehri, kuş seslerini ve güneşi çok severim.
Bazen bir dostla iki kelam etmeyi, bazen her şeyin sessizliğinde geceyi izlemeyi severim.
Bazen bir ezgi dinlemeyi ya da sende kalp atışı olmayı severim.
Yalnızlığımı severim…
Umut olmayı…
Sevdikçe bir gök yüzünü, ovayı ya da bir nehri, seni sevmeyi sevebilirim mesala…
Bazen şarap içmeyi severim, ya da dudaklarında ateş olmayı…
Bedeninde yanmayı severim…
Yandıkça kor olurum…
Sen yaşama sebebi olabilirsin mesala,
Gezerken bir ormanı sen bir orman olabilirsin mesala
Ya da bir nehir,
Gök yüzü,
Güneş…
İlban Orkun Karamüftüoğlu
Kayıt Tarihi : 29.2.2024 18:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!