Sevmek bir düş masalıydı
Ömürle yaşam aşkla kavga arasında..
Kimi zaman düssel serzenişlerde
kaybolmak bir rüyayla ..
Öyle ya hani
tutsak olmaktı sevmek aslında..
Sözlerin yetersiz
Kelimelerin kifayetsiz
Bakışların aşka geldiği
Kalplerin ritme değdiği
O şaşkın tebessümler arasında..
✨ ✨ ✨
Sevmek kimi zaman
Gökyüzüne uçabilmekti çocukça.
Gök kuşağının gümüş renklerine
Göz kamaştıran güzelliğe tutulmak
ve Güneşe dokunabilmek
kan kızılı özlemler arasında...
✨ ✨ ✨
Sevmek güneşin toprağına,
Gecenin gün ışığına muhtaçlığında
Nehirlerin okyanuslara akışlarında,
Yedi iklimle yedi rüyada
yedi divanda ve dört baharda...
Sevdaya boyanırken
gök mavisi tomurcuk karanfiller
tabiatın evrene olan aşkıyla..
✨ ✨ ✨
Sevmek kimi zaman gönül ezgileriyle
dokunabilmekti kalplere yaşamlarca
Anlatılabilmesiydi bıkmadan
ve Şiirlerce sarılabilmekti
sevdalara bir başka tutkuyla...
Kalemlerin kağıtlara
sevdaların yüreklere naşk
edilebilmesiydi sayfalarca
Aşkın çıkmazlarında yorgun bir kuşun
Kanatlarıyla umut taşıyabilmesiydi usulca
Körelmiş yüreklere umut olmaktı
Bir mum ışığında sevgi sarmallarıyla...
✨ ✨ ✨
Ve bazende sevmek,
Kurak çöllerin yağmurlara özlemi gibiydi
Hasret ile ve gözyaşıyla,
Feryad figânla yana yakıla ...
✨ ✨ ✨
Vel hasıl-ı kelam
Sevmek;
Özlemekti, beklemekti sevdiğini
Vuslata inat sabırla..
Ona kavuşabilmekti
yemyeşil vadilerde..
ve Biir daha hiç ayrılmamaktı
Sonsuz bir Huzurla.
Aşka bulanmış meltemlerin
sevda esintileri arasında...
Barış CanseverKayıt Tarihi : 11.10.2025 13:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!