Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
En güzel çaresizliğimsin.
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
O kadar kalbimdesin ki...
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.
"Sevmek" ne uzun bir kelime...
Şimdi açsam pencereyi beklesem,
Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen..
Hiçbir şey sormasan ..
Hiçbir şey söylemesen..
Sussan..
Sussam..
Sussak..
Susuşların anlattığını dinlesek,
Sırt sırta otursak,
Katılasıya ağlasak,
Sormasak birbirimize sebebini...
Sarılsam,
Sarılsan,
Sarılsak...
Ve yine hiçbir şey konuşmasak,
Ama anlasak,
Ne vardı sahi,
Olmaz ya;
Hayal ya;
Hani diyorum olsa ne vardı...
CEMAL SÜREYYA
Ferhangi ŞiirKayıt Tarihi : 19.8.2024 13:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!