Sevmek mi Sevmemek mi? Şiiri - İlyas Yavuz

Ben seni hala severim de kalbim artık seni kabul eder mi? Affederim de her gün ağladığım gözler, senden sonra yaktığım sigaralar, içtiğim rakılar, sana sevgi dolu yazdığım şiirler, seni seven gözlerim, senden sonra titreyen ellerim, beni içkili sigara kokulu ayyaş bir şekilde gören annem affeder mi gerçekten bilmiyorum. Şimdi de geçer diyorlar seni tanımayan görmeyen nasıl sevdiğim konusunda fikri olmayan herkes geçer diyor ama içimde nasıl bir boşluk olduğunu bilmiyorlar, her gün yaktığım sigaraları görmüyorlar, geceleri sesini duyup yazdığım şiirleri, her gün gözaltlarım sisene kadar agladığımı, her gün hayalinle gülüştüğümü konuştuğumu bilmiyorlar zaten geçecekmis herşey unutulurmus bok unutursun. Unutmak diye bişey yok, unutmaya çalışmak, unuttuğunu sanmak, unutmuş gibi yapmak ve hiç bir zaman unutmamak var. Hani böyle karakterli kadınlar varya onlar gözlerinde çok şey saklıyor derinlerde bir acıları oluyor ama hiç bahsetmiyorlar, yaşlansada yüregi genç olan çok seven değil hep sevenler varya, yanlışın yanında olmayan her zaman kararları doğrultusunda devam edenler, böyle güven kokarlar, böyle kafanı göğsüne yasladığında huzur verenler sanki Allah onları huzur versin diye yaratmış ama fazlada güvenmiyeceksin öyle kadınlara bir anda çekip gidebilirler sizi en üst mutluluk kademesine çıkarıp bir anda 0 noktasına vardırırlar. Kadınlar çok sever hem de öyle bir severlerki gece yatmadan dua ederler, öyle bir sever ki sarılırken kokunu içine ceker orda bırakır o kokuyu hiç unutmaz, bir kadın seviyorsa sevebildigi kadar sarılırsa vallaha sende kemik bırakmaz, bir kadının şah damarı umududur orası kesildiğinde çekip gider, dua etmekten sevmekten koklamaktan öpmekten kaçıp gider yakalayamazsın, seven kadın bıkmaz senden, kavga ederken boğazına bıçağı dayar kadın sanki ama gözlerindeki korkuyu görünce anlarsın sevmeyi. Kadın dediğin kuş gibidir sen ona gökyüzü olacaksın öyle bir olacaksın ki senden soğumasın orda donmasın hep senin gökyüzünde kalsın başka yere göç etmesin, eğer göç edersede başka gökyüzünde kahkaha atarken bulursun bulduğunda da anlıyacağın insan herşeye alışıyor, yanlızlıga, uykusuzluğa, acıya ve hatta ve hatta ölüme alıştıranların herkesin canı sağolsun. Hayatını mahveden o insanı unutmak istemiyorsun sende öyle derin izler derin yaralar bırakıyor ki hani bazı yaralar vardır ne yara bandı ne de dikisler tutar sadece onun bir öpücüğü kurtaran yaralar varya onları unutarak onu affetmis gibi hissedersin bazen onu özlediğin için değil onun gerçekte sende kapanmayan yara bıraktığı için içiyorsun işte. Gerçekten sevmişken birini gitsede kıyamazsın ona, çok kötü sözleri hak eder ama sözcükler boğazında kalır kıyamazsın, kin nefret dolu olursun ama yine kıyamazsın. İşte kadınlar böyledir seversin evlenirsin hayatın roman olur, seversin seni terkeder o zaman hayatın çığlıklarını atamadığın güzel türkülere döner işte bütün mesele sevip sevmemek arasında kalmış be küçük adam.